آموزش کامل جملات شرطی نوع سوم در انگلیسی

جملات شرطی نوع سوم در انگلیسی برای بیان موقعیت‌هایی استفاده می‌شوند که در گذشته اتفاق افتاده‌اند، اما ما آرزو می‌کنیم که متفاوت اتفاق افتاده باشند. این جملات برای بیان پشیمانی، تأسف، یا بیان اینکه چگونه یک تغییر در گذشته می‌تواند منجر به نتیجه متفاوتی در زمان حال شود استفاده می‌شوند.

ساختار جملات شرطی نوع سوم

ساختار جملات شرطی نوع سوم به صورت زیر است:

اگر (if) + فاعل + had + وجه وصفی ماضی (past participle) + فاعل + would have + گذشته وجهی (past participle)
مثال

If I had studied harder, I would have passed the exam.

ترجمه: اگر سخت‌تر درس می‌خواندم، امتحان را قبول می‌شدم.

نکات کلیدی در مورد جملات شرطی نوع سوم

در شرطی نوع سوم، فعل to be در گذشته ساده (simple past) به صورت "had been" خواهد بود، نه "was" یا "were".

ما اغلب از شرطی نوع سوم برای ابراز پشیمانی استفاده می‌کنیم. با آن به توصیف چیزهایی می‌پردازیم که متاسفیم اتفاق افتاده یا اتفاق نیفتاده است.

به عنوان جایگزین would، می‌توانیم قسمت دوم جملۀ شرطی نوع سوم را با could یا might کامل کنیم. این افعال وجهی درجات مختلفی از قطعیت یا امکان را نشان می‌دهد.

مثال‌های بیشتر

If I had arrived on time, I wouldn't have missed the train.
ترجمه: اگر سر وقت می‌رسیدم، قطار را از دست نمی‌دادم.

If I had known the answer, I would have raised my hand.
ترجمه: اگر جواب را می‌دانستم، دستم را بالا می‌بردم.

If I had been more careful, I wouldn't have broken the vase.
ترجمه: اگر مراقب‌تر بودم، گلدان را نمی‌شکستم.

 

برای اطلاع از نکات بیشتر در رابطه با جملات شرطی نوع سوم و آشنایی با گرامر این جملات در انگلیسی می توانید به مقاله آموزش کامل جملات شرطی نوع سوم در انگلیسی سر بزنید.