آموزش کامل جملات شرطی نوع دوم در انگلیسی

در جملات شرطی نوع دوم، ما با استفاده از زمان گذشته ساده، واژه "would" و شکل پایۀ افعال، موقعیت‌هایی را توصیف می‌کنیم که در واقعیت غیرممکن یا بسیار بعید هستند. این نوع شرطی نشان دهنده احتمال بسیار پایین اتفاق افتادن قسمت اول جمله است، اما در صورتی که اتفاق بیفتد، احتمال رخ دادن قسمت دوم 100٪ است.

نکته‌های مهم در مورد استفاده از جملات شرطی نوع دوم:

ساختار جمله:

If + گذشته ساده + would + شکل پایه‌ای فعل

مثال:

If I were younger, I would learn another language.

 

استفاده از "were" به جای "was" برای تمام افراد:

مثال:

If she were my sister, she would buy a better gift for my birthday.

 

استفاده از شرطی نوع دوم برای درخواست‌های مودبانه:

مثال:

Would you mind if I used your shoes?

ممکن است در بند اصلی به جای "would" از دیگر افعال وجهی استفاده شود:

مثال:

If I had money, I might travel around the world.

استفاده از "may," "might," یا "could" برای اظهار احتمال:

مثال:

If I didn’t wear warm clothes, I might have caught a cold.

استفاده از شرطی نوع دوم برای بیان وضعیت فعلی غیر واقعی:

مثال:

If I lived in an open-minded family, I would migrate to the USA.

معمولاً می‌توانیم بخش اصلی و بخش اگر جایگزین هم کنیم:

مثال:

I would establish a cinema in my city if I had money.

استفاده از شرطی نوع دوم برای بیان موقعیت‌های خیالی ممکن در آینده:

مثال:

If I had a laptop, I would learn programming.

 

برای اطلاع از نکات بیشتر در رابطه با جملات شرطی نوع دوم و آشنایی با گرامر این جملات در انگلیسی می توانید به مقاله آموزش کامل جملات شرطی نوع دوم در انگلیسی سر بزنید.